Staatssecretaris Wiebes heeft het wetsvoorstel ‘Wet invoering Beschikking geen loonheffing’ naar de Tweede Kamer gestuurd. De Beschikking geen loonheffing (BGL) gaat de Verklaring arbeidsrelatie (VAR) vervangen.

Het wetsvoorstel regelt de medeverantwoordelijkheid van de opdrachtgever. Dit houdt in dat de opdrachtgever (onder voorwaarden) geen loonbelasting en premie volksverzekeringen hoeft in te houden en af te dragen. Ook is de opdrachtgever geen premies werknemersverzekeringen verschuldigd.

Hoe werkt deze vrijwaring?

De opdrachtnemer beantwoordt een vragenset in zijn aanvraag voor een BGL. Een aantal van de antwoorden – over de omstandigheden en condities van het werk – staan als ‘stelling’ afgedrukt op de BGL. Het zijn eenvoudig te controleren stellingen die op één A4’tje passen.

Als een opdrachtgever de BGL aanneemt, verifieert hij of de stelling(en) kloppen met hoe het werk is overeengekomen. Alleen als de stellingen overeenkomen met de feitelijke manier van werken, geniet de opdrachtgever volledige vrijwaring voor de loonheffingen.

Een BGL geeft alleen aan dat een opdrachtgever geen loonbelasting en premie volksverzekeringen hoeft in te houden en af te dragen, en geen premies werknemersverzekeringen verschuldigd is.

Vragenset in webmodule

De opdrachtnemer vult de vragenset in in een webmodule. De vragen zijn gebaseerd op wetgeving en jurisprudentie. De webmodule is zo gebouwd dat veel vervolgvragen voortborduren op een eerder antwoord en dat waar mogelijk vragen worden overgeslagen. Voor een volgende BGL (ander jaar, werkzaamheden of condities) worden gegevens uit een eerdere aanvraag gekopieerd. Alleen de wijzigingen hoeven worden ingevuld.

Een BGL is een hulpmiddel bij twijfel over de aard van een arbeidsverhouding. Het is nooit verplicht om een BGL te hebben. Een opdrachtnemer volstaat in de regel met één BGL voor alle opdrachtgevers en opdrachten. Dat is anders als hij verschillende soorten werk verricht die niet onder één noemer vallen, of als hij werk verricht onder verschillende condities.